Z grobu wstaje kobieta, która została pochowana żywcem. Nie pamięta, kim jest i jak się tam znalazła, ale pamięta, że jakaś bomba ma wkrótce wybuchnąć na statku marynarki wojennej. Agenci służb śledczych rozpoczynają śledztwo, które doprowadza ich do pokoju hotelowego, gdzie znajdują martwego Waltera Richtera. Abby odnajduje na ubraniu kobiety składniki, które wykorzystuje się do budowy zaawansowanych bomb. Kobieta przypomina sobie, że odbyła rozmowę z jakimś łysym mężczyzną, którym okazuje się być Richter. Gibbs i Tony dowiadują się, że Richter był szefem ochrony w niemieckiej firmie BFF, która specjalizuje się w produkcji sprzętu do wykrywania bomb, w szczególności na pokładach statków marynarki wojennej. Agenci odwiedzają prezesa firmy Stephana Brauera, który ujawnia tożsamość odnalezionej kobiety. Okazuje się, że jest to Suzanne McNeil - naukowiec, której praca polegała na konstruowaniu niewykrywalnych bomb. W centrali firmy znajduje się replika wąskiego przejścia na statku, która służy do przeprowadzania testów i to ona była przyczyną obaw Suzanne. Jednak reakcja Brauera na wiadomość o tym, że Suzanne żyje wzbudza podejrzenia Gibbsa. Wnioskuje, że Suzanne i żonaty Brauer mieli ze sobą romans. Podczas konfrontacji z Brauerem, kobieta odzyskuje całą pamięć. Przypomina sobie, jak Brauer wysłał w swoim imieniu Richtera, aby zakończyć ich związek. Suzanne wpadła w furię i zabiła Richtera. Podczas szamotaniny z Brauerem uderzyła się głową o stół i straciła przytomność. Brauer był przekonany, że jest martwa, więc ją pochował.