Hodgins haalt Violet op uit het ziekenhuis omdat majoor Gilbert hem vroeg voor haar te zorgen. Als ze Gilberts familieleden ontmoeten, biedt hij haar een baan aan.

Violet probeert te wennen aan haar nieuwe baan: ze moet leren typen, en haar collega's vragen zich af of ze wel geschikt is om brieven te schrijven.

Violet begint aan een opleiding voor poppen. Ze sluit vriendschap met klasgenote Luculia, die zo haar eigen problemen heeft met haar broer die oorlogsveteraan is.

Als Iris voor haar werk naar haar geboortedorp moet, gaat Violet met haar mee. Het verjaardagsfeest van Iris leidt tot onenigheid met haar familie.

Violet reist naar het land Astrea om samen te werken met anderen die beschadigde manuscripten kopiëren. Haar partner Leon heeft hetzelfde meegemaakt als zij.

Een toneelschrijver met een writer's block en een tragisch verleden ontbiedt Violet naar Genetrix om hem te helpen een script af te maken. Ze leren samen wat verdriet is.

Violet ontdekt dat majoor Gilbert als vermist is opgegeven, maar zijn familieleden denken dat hij dood is. Ze kan dit niet aan en haar geest dwaalt af naar de oorlog.

Violet is diepbedroefd en stopt met werken. Ze vraagt zich af of ze überhaupt wel het recht heeft om een zelflerende pop te zijn. Maar op een dag ontvangt ze een brief.

Violet reist af naar een landhuis om een brief te schrijven voor een ernstig zieke oorlogsweduwe, maar het dochtertje Ann ziet Violet liever vertrekken.

Tegen de wil van Hodgins accepteert Violet een baan van een soldaat op een legerbasis in Ctrigall. In dit voormalige vijandelijke land woedt nu een burgeroorlog.

De oudere broer van de majoor krijgt de opdracht om de ceremonie te verdedigen tegen voormalige Gardarik-troepen die geen vrede willen. Violet onderschept zijn trein.

De ondertekeningsceremonie wordt afgesloten en maakt officieel een einde aan de oorlog. Violet schrijft brieven voor een luchtshow, waaronder een brief aan de majoor.