Με εντολή του Ταγματάρχη Γκίλμπερτ, ο Χότζινς βγάζει τη Βάιολετ από το νοσοκομείο και την προσέχει. Της βρίσκει δουλειά, αφού γνωρίσουν τους συγγενείς του Γκίλμπερτ.

Η Βάιολετ γράφεται σε σχολή εκπαίδευσης για Κούκλες. Εκεί, πιάνει φιλίες με μια συμμαθήτρια, τη Λουκούλια, που έχει προβλήματα με τον αδερφό της, έναν βετεράνο πολέμου.

Η πριγκίπισσα Σάρλοτ θα ξεκινήσει δημόσια επικοινωνία με το μνηστήρα της και η Βάιολετ έχει την τιμή να αναλάβει τη συγγραφή των επιστολών εκ μέρους της.

Με αφορμή έναν συγγραφέα χωρίς οίστρο αλλά με τραγικό παρελθόν, η Βάιολετ πηγαίνει στο Τζένετριξ και τον βοηθά με ένα κείμενο. Οι δυο τους θα μάθουν τι σημαίνει θρήνος

Η πικραμένη Βάιολετ αποσύρεται από τη δουλειά και αμφισβητεί ακόμη και το δικαίωμά της να είναι Κούκλα Αυτόματης Μνήμης. Μετά, λαμβάνει ένα γράμμα.

Η Βάιολετ ταξιδεύει σε μια έπαυλη για να γράψει μια επιστολή για λογαριασμό μιας άρρωστης χήρας πολέμου, αλλά η παρουσία της ενοχλεί τη μικρή Ανν, την κόρη της.

Ο μεγαλύτερος αδερφός του ταγματάρχη πρέπει να προστατεύσει την τελετή υπογραφής ειρήνης από τους αντιστασιακούς Γκαρντάρικ. Η Βάιολετ ανακόπτει το τρένο του.

Η τελετή υπογραφής ολοκληρώνεται και ο πόλεμος επισήμως λήγει. Καθώς γράφει γράμματα για μια αεροπορική επίδειξη, η Βάιολετ συντάσσει μια επιστολή για τον ταγματάρχη.