After each annual Royal Ploughing ceremony, grains of rice paddy are distributed to farmers. Saokam, a farmer, takes some paddy to grow in his field, while Buarian just keeps one seed for worship. Since then, Saokam keeps growing rice with that paddy. Ten years later, the paddy fields suffer a drought. There is not enough water, even for drinking or bathing. Some have to mortgage their own fields to pay the bills, while Buarian takes advantage of her neighbor's poverty.

Na elke jaarlijkse koninklijke ploegceremonie worden rijstveldkorrels uitgedeeld aan boeren. Saokam, een boer, neemt wat rijst om op zijn veld te laten groeien, terwijl Buarian slechts één zaadje bewaart voor aanbidding. Sindsdien blijft Saokam rijst verbouwen op die rijstvelden. Tien jaar later lijden de rijstvelden onder droogte. Er is niet genoeg water, zelfs niet om te drinken of te baden. Sommigen moeten hun eigen velden verpanden om de rekeningen te betalen, terwijl Buarian profiteert van de armoede van haar buurman.