Ein ting eg har lagt merke til i dei fire første James Bond-filmane er ein tendens til å ut av det blå føle trongen til å køyre ting i rask kino, noko som verka både billeg og unaturleg. Andre stader er det brukt kreativ klipping, ein variant eg er meir for, men det beste er jo sjølvsagt å få servert gode, lange takingar. Her er vel prislappen og teknologien ein viktig faktor.

Frå den noko upassande måten å opne mine ord om Goldfinger på, kritisk, hoppar eg rett på sak: Dette er ein god film. Handlinga sit som støypt, litt enkelt er det, men det tar ikkje inn vatn over hovudet, planane t... weiterlesen.