Η Άννα Κυριακού (Αθήνα 17 Ιανουαρίου 1929-) είναι Ελληνίδα ηθοποιός.

Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου καθώς και στη Σχολή Σαρλ Ντυλλέν (Charles Dullin) στο Παρίσι (1954-1956), έχοντας καθηγητή τον Ζαν Βιλλάρ (Jean Vilar). Έκανε την πρώτη της θεατρική εμφάνιση σε εφηβική ηλικία στο Θέατρο ΡΕΞ με το θίασο Μαρίκας Κοτοπούλη στο έργο Κάρμεν. Ακολούθησε συνεργασία με τους θιάσους Μανωλίδου-Παππά, Λογοθετίδη, Κατερίνας, Κατράκη.

Το 1953-1954 συνεργάστηκε με τον θίασο του Δημήτρη Μυράτ. Επιστρέφοντας από το Παρίσι συνεργάστηκε με τους θιάσους των Ηλιόπουλου, Φωτόπουλου και Αλεξανδράκη.

Το 1959 πρωταγωνίστησε στο Πειραϊκό Θέατρο του Δημήτρη Ροντήρη στα έργα Λοκαντιέρα, Γάμοι του Φίγκαρο και Ηλέκτρα για να ακολουθήσει μία περίοδος πλέον των 20 ετών συνεργασίας με το Εθνικό Θέατρο, ξεκινώντας με μία μεγάλη επιτυχία ως Καλλιόπη στον Πειρασμό του Γρηγόριου Ξενόπουλου.

Στο Εθνικό Θέατρο συμμετείχε σε 34 έργα από το 1960 έως το 1981. Το 1982 συνεργάστηκε με το Απλό Θέατρο των Αντ. Αντύπα - Χρ. Πολίτη στο ενακτήριο έργο του θεάτρου Τα γούστα του Κυρίου Σλόαν.

Αξιόλογη ήταν η εμφάνισή της και στον κινηματογράφο: Μεθύστακας (1950), Ζητείται ψεύτης (1961), Ζητείται επειγόντως γαμπρός (1971) κ.ά.

Έλαβε μέρος σε πολλές τηλεοπτικές σειρές, από το Εκείνος κι εκείνος, τη Γειτονιά μας και τον Γιούγκερμαν της δεκαετίας του 1970, έως τις Οι Τρεις Χάριτες (1989 - 1992) την θεία Μπεμπέκα και σε ρόλο guest στο Κωνσταντίνου και Ελένης ερμηνεύοντας το ρόλο της θείας Μάρως, καθώς και στις Επτά Θανάσιμες Πεθερές, όπου έκανε την κακιά πεθερά. Ιδιαίτερα πλούσιο είναι και το θεατρικό ρεπερτόριο της στο ραδιόφωνο, στις γνωστές εκπομπές Το θέατρο στο ραδιόφωνο, Το θέατρο της Δευτέρας κ.ά.

Το 1949 γράφτηκε στο Σ.Ε.Η. Παντρεύτηκε τον γνωστό μοντερνιστή αρχιτέκτονα Μαργαρίτη Αποστολίδη, με τον οποίο απέκτησαν ένα γιο, τον Πολιτικό Μηχανικό Χρήστο Αποστολίδη.

(Πηγή: Βικιπαίδεια)