Εξέλιξη. Ανταγωνισμός. Μαζικός αφανισμός. Τρεις θεμελιώδεις κανόνες καθορίζουν την άνοδο και την πτώση της ζωής στη Γη εδώ και τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια.

Για δισεκατομμύρια χρόνια, η ξηρά στη Γη δεν ήταν κατοικήσιμη. Στις θάλασσες όμως, η θήρευση έκανε κάποια είδη να κυριαρχήσουν πριν και μετά από δύο μαζικούς αφανισμούς.

Βρύα, επιβλητικά δέντρα, ιπτάμενα έντομα, αμφίβια με άκρα: Τα πρώτα είδη διεκδικούσαν την κυριαρχία σε μια εχθρική ξηρά που κατέληξε φιλόξενη.

Ύστερα από τον τρίτο μαζικό αφανισμό της Γης, οι πρόγονοι των θηλαστικών κυριάρχησαν στην υπερήπειρο Παγγαία. Αλλά οι σαύρες σύντομα οδήγησαν στην εποχή των ερπετών.

Η δημιουργία των ηπείρων με ποικίλα περιβάλλοντα προκάλεσε μια έκρηξη βιοποικιλότητας — κι επέσπευσε την εξέλιξη των επβλητικών δεινοσαύρων.

Βγαίνοντας από τη σκιά των δεινοσαύρων, τα θηλαστικά έπαψαν να είναι αουτσάιντερ κι έγιναν παγκόσμια δύναμη. Με τις προσαρμογές τους, κατέκτησαν στεριά, αέρα και θάλασσα.

Η εποχή των παγετώνων πέρασε κι ο άνθρωπος ξεπέρασε τα υπόλοιπα είδη. Ωστόσο, ο έκτος μαζικός αφανισμός παραμονεύει: Η εφευρετικότητά μας θα φέρει και την πτώση μας;