ดูเหมือนว่าความตึงเครียดจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ หลังจากที่เซริงสามารถผ่านเข้ารอบรองชนะเลิศของการแข่งชิงถ้วยฤดูหนาวมาได้ แต่คากามิกลับเกือบมีเรื่องชกต่อยกับผู้เล่นฝั่งคู่แข่ง

ไคโจและฟุกุดะโซโกลงสนามพบกันในรอบก่อนรองชนะเลิศเพื่อสิทธิ์ในการไปเจอกับเซริง โดยคิเซะกับไฮซากิต่างพร้อมสำหรับการแข่งขันนัดล้างตา

เมื่อคิเซะบาดเจ็บและไฮซากิสามารถอ่านทุกการเคลื่อนไหวออกหมด ชะตาของไคโจเหมือนถูกแขวนเอาไว้บนเส้นด้าย แต่ไม่ว่าอย่างไรคิเซะก็ไม่ขอยอมแพ้โดยเด็ดขาด

เหลือเพียงสี่ทีมเท่านั้นที่จะเข้าชิงถ้วยฤดูหนาว แต่ในวันแข่งรอบตัดเชือก คุโรโกะและคากามิกลับพบว่าพวกเขาคงต้องการรองเท้าใหม่เสียแล้ว

การแข่งรอบชิงชนะเลิศระหว่างชูโตกุและรากุซังยังคงดำเนินต่อไป โดยมีผู้เล่นจากรุ่นปาฏิหาริย์อย่างอากาชิ รวมไปถึงฮายามะ หนึ่งใน "ราชาไร้มงกุฎ" คอยข่มขวัญเหล่าผู้เล่นของชูโตกุ

อากาชิและทักษะการคาดเดาการเดินเกมของเขายากที่จะเทียบชั้นได้ และนี่ทำให้ชูโตกุต้องตกที่นั่งลำบาก แต่พวกเขายังไม่ยอมแพ้อย่างแน่นอน

ถึงคราวของการเจอกันระหว่างไคโจและเซริงแล้ว ระหว่างนั้นอากาชิปฏิเสธที่จะจับมือกับมิโดริมะหลังจบเกมเพื่อที่ทั้งคู่จะได้คงสถานะความเป็นศัตรูกันต่อไป

การแข่งขันกับไคโจกลายเป็นงานหินตั้งแต่เริ่มสำหรับเซริงเมื่อทักษะ "การเลียนแบบอันฉกาจ" ของคิเซะขัดขวางเกมบุกของพวกเขา ริโกะจึงต้องขอให้มีการเปลี่ยนตัว

การเผชิญหน้ากันของคากามิและคิเซะถูกขัดขวางเมื่อคิเซะโดนเปลี่ยนตัวออกเพราะอาการบาดเจ็บที่เท้า ทำให้คุโรโกะมีช่องว่างเพื่อใช้ทักษะ "ลูกชู้ตปีศาจ" ของเขา

เมื่อต้องเสียผู้เล่นมือดีไป การแข่งกับทีมไคโจก็กลายเป็นเกมคนละชั้นสำหรับคากามิ และทำให้เซริงชิงขึ้นนำได้อย่างรวดเร็ว แต่นี่กลับทำให้คิเซะที่นั่งพักต้องหัวเสียอย่างสุดขีด

เมื่อคิเซะกลับลงมาเล่นต่อ ไคโจก็เริ่มไล่ตามทันอีกครั้ง และการตอบรับของคนดูทำให้เซริงต้องพบกับแรงกดดันแบบที่ไม่เคยเจอมาก่อน

ขณะที่ไคโจนำอยู่หนึ่งแต้ม เซริงมีเพียงโอกาสเดียวเท่านั้นที่จะเอาชนะให้ได้ ด้านคิเซะก็มุ่งมั่นที่จะสู้สุดตัวเพื่อการโจมตีครั้งสุดท้าย

ในคืนก่อนการแข่งรอบชิงชนะเลิศ คุโรโกะเปิดเผยอดีตของเขาที่โรงเรียนมัธยมต้นเทโกกับ "รุ่นปาฏิหาริย์" ให้ทีมเซริงได้รับรู้

ที่โรงเรียนเทโก ในที่สุดคุโรโกะก็เข้าร่วมทีมบาสเกตบอลในฐานะผู้เล่นตัวจริง และเขายังคอยช่วยสอนน้องใหม่อย่างคิเซะ ขณะเดียวกันอากาชิได้เป็นกัปตันในที่สุด

เทโกชนะการแข่งขันระดับประเทศได้เป็นปีที่สองติดต่อกัน แต่เมื่อผู้เล่นแต่ละคนต่างก็มีทักษะส่วนตัวที่เพิ่มมากขึ้น ความเป็นทีมของพวกเขาก็ค่อยๆ พังทลายลง

คุโรโกะได้รับบาดเจ็บก่อนการแข่งรอบชิงชนะเลิศ ซึ่งเทโกจะต้องลงแข่งกับทีมของชิเงะซึ่งเป็นเพื่อนของเขา คุโรโกะจึงขอให้อากาชินำทีมออกไปเล่นให้สุดกำลัง

รากุซังเจอกับเซริงและเริ่มสร้างความกดดันให้พวกเขาในทันที ริโกะเปลี่ยนตัวคุโรโกะเพื่อให้คากามิได้ออมแรง แต่อากาชิกลับหมายหัวคากามิเอาไว้แล้ว

รากุซังเปิดตัว “ผู้เล่นคนที่หกผู้ไร้ตัวตน” ของทีมอย่างมายุซุมิ ผู้มีทักษะการหักเหความสนใจเหมือนคุโรโกะ และทำได้ดีเมื่อชู้ตด้วยตัวเอง

เมื่อความหวังของเซริงถูกฝากเอาไว้กับคากามิและฮีวงะ คุโรโกะจึงยังต้องนั่งอยู่ริมสนามในช่วงที่สาม ทว่าอากาชิก็กำลังเฝ้ามองฮีวงะอยู่อย่างไม่ละสายตา

คุโรโกะได้กลับลงสนามอีกครั้ง และเขาสามารถสกัดมายุซุมิเอาไว้ได้ แต่แม้คากามิจะอยู่ในภวังค์ ทีมเซริงก็จะต้องล้มพวกราชาไร้มงกุฎเพื่อคว้าชัยชนะให้ได้

การแข่งขันเข้าสู่ช่วงสุดท้าย ฮีวงะกลับลงสนามพร้อมกับวิธีเอาชนะมิบุชิ ขณะเดียวกันคิโยชิต้องเผชิญหน้ากับเนบุยะแม้จะได้รับบาดเจ็บที่หัวเข่าก็ตาม

ขณะที่เวลาไม่คอยท่า อากาชิอยู่ในภวังค์และมีพลังกำลังที่แข็งแกร่ง คุโรโกะจึงเสนอให้คากามิมาร่วมมือกันเพื่อขัดขวางอากาชิให้สำเร็จ

อากาชิกลับมาเป็นตัวเองอีกครั้งและเริ่มเล่นในฐานะสมาชิกคนหนึ่งของทีม ทุกคนในทีมพยายามสู้สุดความสามารถเพื่อเอาชนะเซริงให้ได้

เมื่อเหลือเวลาอีกเพียงสี่สิบวินาที ทีมเซริงจะต้องทุ่มสุดแรงใจเพื่อโอกาสในการเอาชนะอากาชิและรากุซังให้ได้