Naïve and provocative Gabriela is a raggedy migrant worker who arrives in town to mesmerize all with her playful and simple, yet raw sensuality. Set in 1925, the story unravels in Ilhéus, a quiet northeastern coastal city thriving with cocoa crops and aspirations for progress, even though the traditional ways still rule.

La inocente y provocadora Gabriela es una trabajadora inmigrante que llega a la ciudad para cautivar a todos con su sencilla y turbadora sensualidad. Esta historia está enmarcada en 1925 en Ilhéus, una tranquila ciudad de la costa del nordeste de Brasil que prospera gracias al cultivo del cacao y a sus deseos de progreso, a pesar de que sus tradicionalismos todavía imperan en su día a día.

1925 წელს ბრაზილიის ჩრდილო-აღმოსავლეთში საშინელი გვალვა დაიწყო და მშიერი მოსახლეობა იძულებული გახდა სასწრაფოდ დაეტოვებინა დამწვარი და უნაყოფო მინდვრები. ლტოლვილთა გზა ქვეყნის სამხრეთით გადიოდა და მათთან ერთად შეეძლოთ გადარჩენისთვის საჭირო მხოლოდ მინიმუმის აღება. ახალ ჩამოსულებს შორის იყო ახალგაზრდა მულატო გაბრიელა, რომელმაც ბავშვობაში მშობლები დაკარგა. გულუბრყვილო და ისეთ გარემოში გაზრდილი, სადაც ყველაფერი ძირითადად მორალური ღირებულებებით იყო განპირობებული, ყველაფერს ბავშვური უშუალობით აღიქვამს. გაბრიელა მზარეულად იმუშავებს არაბი ნასიბის სახლში, რომელიც ფლობს ბარ ვეზუვიუსს. ნასიბს ვნებიანად შეუყვარდება ახალგაზრდა და ლამაზი გაბრიელა დარიჩინის კანით.

Gabriela é uma pobre migrante trabalhadora que chega à cidade para hipnotizar os homens com a sua sensualidade divertida, simples e natural. Situada em 1925, a história acontece em Ilhéus, uma pacata cidade costeira do Brasil que prospera com a cultura do cacau e aspira ao progresso, embora os modos tradicionais ainda dominem.

Obra livremente inspirada no clássico homônimo de Jorge Amado. Numa cidade partida entre a moral conservadora dos coronéis e os novos tempos liberais, todos param ao ver Gabriela.

В 1925 году на северо-востоке Бразилии разразилась жуткая засуха, и голодающее население вынуждено было спешно покидать выжженые и бесплодные поля. Путь беженцев лежал на юг страны, и с собой они могли взять только минимум, необходимый для выживания. Среди вновь прибывших была и молодая мулатка Габриэла, потерявшая своих родителей еще в детстве. Наивная и выросшая в той среде, где все определялось в основном ценностями морального толка, она воспринимает все происходящее с детской непосредственностью. Габриэла устраивается поварихой в дом араба Насиба, которому принадлежит бар «Везувий». Насиб страстно влюбляется в молодую и хорошенькую Габриэлу с кожей цвета корицы.