Ο Σούχεϊ Αμάμιγια παίρνει μεταγραφή για το δημοτικό σχολείο του Κάι Ιτσινόσε. Ως επίδοξος πιανίστας, ακούει τον Κάι να παίζει και εκπλήσσεται που δεν έχει δάσκαλο.

Για τον Άζινο, που λόγω ενός τροχαίου δεν μπόρεσε να ξαναπαίξει καλά, η γνωριμία με τον Κάι είναι μοιραία. Το μόνο που θέλει ο Κάι είναι να παίξει ένα κομμάτι του Σοπέν.

Ο Άζινο δίνει στον Κάι να παίξει ένα κομμάτι του Μότσαρτ για τον διαγωνισμό, αλλά ο Κάι νιώθει ότι ψάχνει ακόμη το μουσικό του ύφος. Ο Σούχεϊ έχει την εύνοια των κριτών.

Μετά την ερμηνεία της Τάκακο, είναι σειρά του Κάι να ανέβει στη σκηνή και να αποδείξει τις ικανότητές του μπροστά στη μητέρα του, τον Άζινο και τον πατέρα του Σούχεϊ.

Μετά τον διαγωνισμό, ο Σούχεϊ επιστρέφει στο Τόκιο και ο Κάι ανακαλύπτει ότι το πιάνο στο δάσος είναι χαλασμένο. Η Τάκακο ορκίζεται να κερδίσει για χάρη του Κάι.

Το πιάνο στο δάσος παίρνει φωτιά, αλλά ο Άζινο λέει στον Κάι ότι θα ζει για πάντα μέσα του. Η γνώμη της μητέρας του είναι να αφοσιωθεί στη μουσική του.

Πέντε χρόνια αργότερα, ο Σούχεϊ επιστρέφει στην Ιαπωνία, αποφασισμένος να δει τον Κάι. Μετά από έρευνα, βρίσκει τον φίλο του σε ένα πολύ περίεργο μέρος.

Τραυματισμένη, η Τάκακο ταξιδεύει στην Όιτα με τον δάσκαλό της, τον Σίμπα, που την πρόσεξε για πρώτη φορά στον διαγωνισμό πέντε χρόνια πριν. Εκεί, ξανασυναντά τον Κάι.

Στα προκριματικά του Διαγωνισμού Πιάνου Σοπέν στην Πολωνία, ο Κάι κινδυνεύει να καταρρεύσει αλλά o Σούχεϊ παίζει όπως συνήθως. Ο Σούχεϊ ενοχλείται όταν ξανασυναντιούνται.

Ο Σούχεϊ ανεβαίνει στη σκηνή για τον διαγωνισμό, εντυπωσιάζοντας τους πάντες. Σε μια βόλτα του για να ηρεμήσει, ο Κάι γνωρίζει τον Πολωνό πιανίστα Λεχ.

Επιτέλους, η στιγμή να παίξει ο Κάι έφτασε. Το παίξιμό του μεταφέρει το κοινό στο δάσος, ενώ ο Σούχεϊ, η Τάκακο και ο Άζινο θυμούνται το ταξίδι του φίλου τους.